หลายวันก่อนมีเขียนถึงโรงเรียนเอกชนจำนวนมากที่ปิดกิจการไป
ซึ่งจริงๆ แล้วมีโรงเรียนเอกชนจำนวนมากที่ปิดกิจการไป ซึ่งถ้าหาจากข่าวจะเห็นหลายโรงเรียน
บางโรงเรียนเคยเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงมาก่อน แต่ปัจจุบัน จำนวนนักศึกษาน้อยเกินกว่าจะเปิดกิจการต่อไป
และเป็นโรงเรียนเอกชนทุกระดับเลย ไม่ใช่แค่ระดับใด ระดับหนึ่ง
มีตั้งแต่โรงเรียนอนุบาลไปจนถึงระดับมหาวิทยาลัย
และจริงๆ แล้วมีกิจการหรือธุรกิจประเภทอื่นๆ อีกจำนวนมากที่ไปต่อไม่ได้
เพราะเรื่องของประชากรที่มีเด็กเกิดใหม่ลดลงที่มีผลต่ออะไรหลายๆ อย่าง
หรือเรื่องของเทคโนโลยีใหม่ๆ ที่เข้ามาทดแทนของเดิมๆ เรื่องของไลฟ์สไตล์ที่เปลี่ยนแปลงไปก็มีผลต่อหลายธุรกิจเช่นกัน
ที่เห็นได้ชัดเจนเลยว่าหายไปมามากกว่า 20 ปีแล้ว คือ โรงภาพยนตร์แบบสแตนด์อโลน
ตลาดสดก็หายไปเยอะเช่นกัน หรือที่ยังเปิดอยู่ตอนนี้ก็ไม่ใช่ตลาดสดแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว
ปั๊มน้ำมันบางยี่ห้อก็ไม่มีแล้วเช่นกัน และจำนวนปั๊มน้ำมันในกรุงเทพมหานครก็อาจจะลดลงเช่นกัน ปั๊มแก๊ส LPG ในบางทำเลหาไม่ได้แล้ว
ร้านค้า ร้านขายของชำหายไปนานแล้ว ร้านอาหารเดิมๆ ที่ขายกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษก็ลดน้อยลงเรื่อยๆ
บางร้านที่เปิดอยู่ตอนนี้อาศัยทายาทพ่อครัว แม่ครัว เปิดร้านอยู่ ถ้าวันใดพวกเขาเลิกก็คงจบเช่นกัน แต่ก็มีหลายๆ อย่างเข้ามาทดแทน และเปลี่ยนแปลงการใช้ชีวิตของเราให้ไม่เหมือนเดิม
